22 - 12 - 2024
Postaw Mi Kawe

Jeżeli podoba Ci się strona i chcesz wspomóc projekt!

Postaw mi kawę na buycoffee.to

Tourismus
Main menu
Informator
Gdzie spędzić czas
Turystyka
Online

Aktuell sind 346 Gäste und keine Mitglieder online

Archiwum
Przełącznik języka
Licznik
Today965
Yesterday1149
This week4852
This month13945
Total2283859

Visitor Info

  • IP: 18.189.182.15
  • Browser: Unknown
  • Browser Version:
  • Operating System: Unknown

Who Is Online

1
Online

Sonntag, 22. Dezember 2024 08:52

Bewertung: 3 / 5

Stern aktivStern aktivStern aktivStern inaktivStern inaktiv
 

 Toruń ratusz staromiejski rycina obublikowana w 1835Między miastami pruskiemi, które sprzykrzywszy sobie rządy Krzyżaków, poddały się opiece królów polskich, Toruń niepoślednie zajmował miejsce. Mając dogodne do handlu położenie wyrywał, że tak powiem, Gdańszczanom część ogromnych zysków, jakie ci z wewnętrznego i zewnętrznego handlu Polski odnosili. Królowie polscy, od Kazimierza Jagiellończyka począwszy, abdarzali Toruń rozmaitemi swobodami, i uczynili go miastem wolnem. Te i inne okoliczności przyczyniły się do jego wzrostu i bogactwa. W mieście powstało wiele wspaniałych świątyń, gmachów publicznych i prywatnych, napełnionych marmurami, ciosowemi kamieńmi i bronzami, które dziś jeszcze świadczą o zamożności dawniejszych właścicieli. Między temi gmachami zasługuje szczególniej na uwagę Ratusz, stojący na samym środku pięknego rynku. Kiedy został postawiony, niewiadomo; jest on zapewne zabytkiem 13 lub 14 wieku, i dziełem Krzyżaków; przynajmniej mówią za tym domysły stylu budownictwa, śmiałość i ogrom budowy. Kształt, jaki rycina wystawia, nadal mu dopiero w roku 1602 Henryk Stromad, burmistrz miasta Torunia i burgrabia królewski, którego imie Toruńczanie dotąd ze czcią wspominają. Mąż ten szanowny przyozdobił Toruń wieloma pięknemi gmachami publicznemi, postawił okazały gmach szkolny, założył przy nim bibliotekę, i wyświadczył miastu wiele innych ważnych przysług, których wyliczanie nie należy do naszego zamiaru. Co się tycze Ratusza, odnowił go, umieścił na nim cztery dotąd istniejące wieżyczki i wieżą wysoką, a na niej zegar. Wewnątrz osdobił go pięknemi salami, obrazami i t.p. Z sal tych ściągana się uwagę owa, w której niegdyś magistrat Torunia posiedzenia swoje odbywał. Naokół niej wiszą dotąd wizerunki królów od Mieczysława I. począwszy, aż do nieszczęśliwego Stanisława Augusta. Druga sala kilka dziesiąt łokci długa, kilkanaście szeroka, pamiętną jest w dziejach. W niej to zwołani przez Władysława IV. Na rozmowę przyjacielską teologowie trzech wyznań chrześcijańskich, katolickiego, luterskiego i kalwińskiego, pod przewodnictwem sławnego Jerzego Ossolińskiego, mieli obmyślić środki połączenia tych wyznań w ścisły węzeł. Na tej samej Sali odbierał w r. 1639 Jan Kazimierz przysięgę wierności od Toruńczan: poczem ci dnia 6 stycznia t.r. wyprawili na niej dla króla i jego dworu sutą uczę, na której Jan Preuss, ówczesny burmistrz miasta Torunia, ofiarował Kazimierzowi imieniem miasta 1000 Dukatów w złocie, a Maryi Ludwice 600 Dukatów; dworzanie królewscy odebrali stosowne upominki. Na tej samej jeszcze Sali w roku 1725. Ale pokryjmy milczeniem okropne zdarzenie, które na karb chciwego zemsty zgromadzenia kłaść należy. Prócz tego zawiera ratusz toruński wiele innych pomników. W nim umieszczony był niegdyś posąg z marmuru czarnego, który X. Jozef Jabłonowski Mikołajowi Kopernikowi , rodem z Torunia, poświęcił. Dziś posąg ten mocno nadwerężony stoi w kościele Ś. Jana. W starożytnem i dobrze zachowanem archiwum ratusznem, ma się znajdować między innemi osobliwościami opis współczesny bitwy pod Tennenbergiem. Na jednym z przysionków ratusza toruńskiego, wisi współczesny wizerunek w naturalnej wielkości Gustawa Adolfa, króla szwedzkiego.

Red. Ciechański "Przyjaciel Ludu"

Money.pl

Joomla!-Debug-Konsole

Sitzung

Profil zum Laufzeitverhalten

Speichernutzung

Datenbankabfragen