29 - 03 - 2024
Postaw Mi Kawe

Jeżeli podoba Ci się strona i chcesz wspomóc projekt!

Postaw mi kawę na buycoffee.to

Tourism
Main menu
Informator
Gdzie spędzić czas
Turystyka
Online

We have 159 guests and no members online

Archiwum
Przełącznik języka
Licznik
Today46
Yesterday521
This week1600
This month11160
Total1998289

Visitor Info

  • IP: 54.166.170.195
  • Browser: Unknown
  • Browser Version:
  • Operating System: Unknown

Who Is Online

1
Online

Friday, 29 March 2024 01:38

User Rating: 5 / 5

Star ActiveStar ActiveStar ActiveStar ActiveStar Active
 

Kuryer codzienny z dnia 21-września 1931 r. artykuł Ratusz toruński w niebezpieczeństwie.

ratuszJednemu z najwspanialszych zabytków architektonicznych w Europie grozi zawalenie. Tymczaseowe roboty zapobiegawcze i konieczność gruntownego remontu fundamentów.

 

 

 

Ratusz toruński w niebezpieczeństwie

 

Wieści o grożącym niebezpieczeństwie zawalenia się starożytnych murów ratusza toruńskiego, odbiły się głośnym echem w całej Polsce.

 

Ratusz toruński zajmuje w architekturze europejskiej jedno z najwybitniejszych miejsc, a jako ratusz nie znajduje budowli równej sobie w całej portal wejsciowyportal do biurPolsce, ani w rozmiarach, ani w koncepcji artystycznej. Można by porównać z nim chyba tylko sławne sukiennice gotyckie w Brugji, w Ypres lub w Gandawie.

 

 Ratusz toruński powstał w pierwszej połowie XIII wieku z budynków kramarskich, wzniesionych u stóp strażującej nad miastem wieży. W XIV w. wybudowano skrzydło południowe i miejską izbę sądową, zachowaną do dnia dzisiejszego. W roku 1393 wzniesiono z polecenia wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Konrada Wallenroda mury w kształcie czworoboku, zespalając poszczególne budynki w jedną całość, I podwyższono znacznie wieżę.

 

Za czasów burmistrza toruńskiego Strobanda zatrzymał się w Toruniu powracający z Włoch słynny architekt gdański, twórca ratusza, zbrojowni i największych budowli gdańskich, Antony van Obbergen, któy w r. 1605 przebudował górne kondygnacje ratusza toruńskiego, dobudował drugie piętro w pośrodku każdej z fasad, wzniósł cztery szczyty w charakterze odrodzenia niderlandzkiego, a w narożnikach umieścił renesansowo wieżyczki, nadające mu kształt i rozmiary zachowane w głównych zarysach do dnia dzisiejszego. On to sprowadził swego przyjaciela, malarza gdańskiego Antoniego Mollero, który przyozdobił wnętrze. Podczas wojen szwedzkich ratusz ucierpiał bardzo, a po pożarze w r. 1713 zaszła potrzeba remontu, który ukończono dopiero w 1735 r. Niestety, nie zdołano mu już przywrócić jego dawnego wspaniałego wyglądu z epoki renesansu, który zachował się jedynie na rysunkach z owych czasów a albumie Steinera, przechowywanych w muzeum miejskim. Usunięto później jeszcze z fasady zachodniej ryzalit barokowy z piękną kratą, wznopsząc na jej miejsce pseudogotycką i nie harmonizującą z całokształtem budowli miniaturową przybudówkę według projektu konserwatora pruskiego Quasta. Natomiast upiększono wnętrza ratusza w VXIII w. wspaniałymi portalami i inkrustowanymi drzwiami, świadczącemi o smaku i wysokim kunszcie snycerskim rzemiosła toruńskiego. W tym samym czasie powstała na skutek zlecenia Rady miejskie serja portretów królów polskich do czasu Augusta Mocnego, do których doszło później portrety Augusta III ze szkoły Silvestra i Stanisława Augusta Bacciarelliego.

 

 W miarę powiększania aparatu administracyjnego zaszpecono niestety wnętrza ratusza przez różne przebódówki, przedzielając w sposób bezplanowy i barbarzyński wzpaniałę sale sklepione na małe pokoiki. Dopiero polskie rządy zabrały się z pietyzmem do stopniowego usuwania tych inowacyj i rekonstrukcji przestrzennych sal parterowych przygotowując w przedednie uroczystości 700-lecia miasta szatę dla ratusza godną jego wiekowi i wartości zabytkowej.

 

 Niestety pogłębiające się z dnia na dzień rysy w sklepieniach i ścianach pierwszego i drugiego piętra świadczą o tem, że niebezpieczeństwo jest groźniejsze,Ratusz Toruń - uszkodzony filar ratusza 1931 rok aniżeli przypuszczano początkow i że usprawiedliwiają aż nadto obawy, alarmujące od pewnego czasu opinję całej Polski. Okazało się że pośrednim powodem pękania łęków, osiadania filarów i zarysowania się murów, jet usunięcie posadzki ceglanej, która okalając fundamenty czterech filarów, współdziałała przy przenoszeniu obciążeń na grunt. Po usunięciu posadzki kamienie, założone pod filarami, zaczęły się rozchodzić. Niewątpliwie istnieją jeszcze inne przyczyny nierównomiernego isiadania się filarów, jak wadlia konstrukcja samych sklepień, których poszczególne łęki posiadają różną rozpiętość, nadmierny ruch kołowy na Rynku Staromiejskim i ul. Chełmińskiej, nierównania wytrzymałość pod całym ratuszem i t.p. Ponieważ pierścienie betonowe, które założono dokoła filarów, zarysowały się również, nie ulega wątpliwości, że będzie trzeba je umacniać palami i przystąpić do gruntownego remontu fundamentów.

 

 Specjalna komisja fachowców czuwa nad tymczasowemi robotami zapobiegawczemi i radzi nad sposobami zabezpieczenia tego szacownego zabytku. Miejmy nadzieję, że niebezpieczeństwo, grożące ratuszowi toruńskiemu, zostanie w krótkim czasie usunięte.

 

Artykuł autorstwa A. Schedlin Czarliński

fotografie Fr. Jakowczyk

 

Money.pl

Joomla! Debug Console

Session

Profile Information

Memory Usage

Database Queries